تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

به آنهایی که دوست دارید بگویید...

بــه آنـهـایــی کـه دوستشـان دارید

بــی بـهـانـه بـگـویـید دوسـتـت دارم

بــگـویـید در ایـن دنـیـای شـلوغ

ســنـجـاقـشـان کـرده ایـد بــه دلـتـان

بــگویـید گـاهـی فـرصت بـا هـم بـودنـمـان

کـوتـاه تـر از عـمـر شـکـوفه هـاســت

شـما بگویید، حــَتی اگـــر نـشـنـوند

خوشبختم سلام


اگر


هدفی برای زندگی...


دلی برای دوست داشتن...


و خدایی برای پرستش داری...


خوشبختی...

بگذار سپیده سر زند...


هیچ انتظاری از کسی ندارم!

و این نشان دهنده ی قدرت من نیست...!

مسئله، خستگی از اعتماد های شکسته است...

بگذار سپیده سر زند.

چه باک که من بمیرم وشبنم فرو خشکد.

و شبگیر خاموش شود و شباهنگ گنگ گردد.

و مهتاب رنگ بازد و ستاره ی سحری باز گردد.

وراه کهکشان بسته شود ....

بگذار سپیده سر زند و پروانه به سوی آفتاب پر کشد.

علی شریعتی

خدا می داند...


زندگی با همه ی وسعت خویش

محفل ساکت غم خوردن نیست

حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست

اضطراب و هوس دیدن و نادیدن نیست

زندگی جوشش و جاری شدن است

از تماشاگه اغاز حیات

تا به جایی که خدا می داند...

هونه

گل باغمی تو

                  چشم و چراغمی تو

                                                   عروس هونه می تو