تنــهام تیــام
اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.تنــهام تیــام
اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.پیوندها
برگه‌ها
جدیدترین یادداشت‌ها
همهبایگانی
- بهمن 1399 2
- دی 1399 4
- شهریور 1399 3
- تیر 1399 2
- فروردین 1399 3
- اسفند 1398 2
- مهر 1398 3
- شهریور 1398 7
- تیر 1398 2
- خرداد 1398 2
- فروردین 1398 2
- بهمن 1397 2
- دی 1397 2
- آبان 1397 2
- شهریور 1397 3
- مرداد 1397 2
- تیر 1397 1
- خرداد 1397 3
- اردیبهشت 1397 2
- فروردین 1397 1
- اسفند 1396 2
- بهمن 1396 2
- آذر 1396 2
- آبان 1396 1
- مهر 1396 5
- شهریور 1396 1
- تیر 1396 6
- خرداد 1396 3
- فروردین 1396 5
- اسفند 1395 4
- بهمن 1395 8
- دی 1395 5
- آذر 1395 3
- آبان 1395 3
- مهر 1395 5
- شهریور 1395 6
- مرداد 1395 3
- تیر 1395 8
- خرداد 1395 2
- اردیبهشت 1395 3
- فروردین 1395 6
- اسفند 1394 7
- بهمن 1394 2
- دی 1394 3
- آذر 1394 8
- آبان 1394 10
- مهر 1394 2
- شهریور 1394 16
- مرداد 1394 11
- تیر 1394 2
- خرداد 1394 12
- اردیبهشت 1394 11
- فروردین 1394 8
- اسفند 1393 12
- بهمن 1393 12
- دی 1393 8
- آذر 1393 20
- آبان 1393 7
- مهر 1393 15
- شهریور 1393 14
- مرداد 1393 20
- تیر 1393 29
- خرداد 1393 6
- اردیبهشت 1393 11
- فروردین 1393 15
- اسفند 1392 2
- بهمن 1392 11
- دی 1392 9
- آذر 1392 8
- آبان 1392 12
- مهر 1392 30
- شهریور 1392 31
- مرداد 1392 28
- تیر 1392 27
- خرداد 1392 21
- اردیبهشت 1392 16
- فروردین 1392 15
- اسفند 1391 20
- بهمن 1391 11
- دی 1391 33
- آذر 1391 15
- آبان 1391 20
- مهر 1391 27
- شهریور 1391 30
- مرداد 1391 35
- تیر 1391 32
- خرداد 1391 21
- اردیبهشت 1391 24
- فروردین 1391 28
- اسفند 1390 32
- بهمن 1390 31
- دی 1390 15
- آذر 1390 18
- آبان 1390 10
- مهر 1390 14
- شهریور 1390 18
تقویم
بهمن 1399| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
بازی با احساسات
سیاه پوشیده بود،
به جنگل آمد ..
استوار بودم و تنومند!
من را انتخاب کرد ...
دستی به تنه‌ام کشید
تبرش را در آورد و زد .. زد .. محکم و محکم‌تر ...
به خود می‌بالیدم،
دیگر نمی‌خواستم درخت باشم، آینده‌ی خوبی در انتظارم بود!
سوزش تبرهایش بیشتر می‌شد که ناگهان چشمش به درخت دیگری افتاد، او تنومندتر بود ...
مرا رها کرد با زخم‌هایم، او را برد ...
و من که نه دیگر درخت بودم، نه تخته‌سیاه مدرسه‌ای، نه عصای پیرمردی ...
خشک شدم ...
بازی با احساسات مثل داستان تبر و درخت می‌مونه ..
ای تبر به دست ، تا مطمئن نشدی تبر نزن!
ای انسان، تا مطمئن نشدی، احساس نریز .. زخمی می‌شود ... در آرزوی تخته‌سیاه شدن، خشک می‌شود!!!
در نفس هایم احساس می کنم
کلماتم را
در جوی سِحر می‌شویم
لحظه‌هایم را
در روشنی باران‌ها
تا برای تو شعری بسرایم، روشن
تا که بی‌دغدغه بی‌ابهام
سخنانم را
در حضور باد
این سالک دشت و هامون
با تو بی‌پرده بگویم
که تو را
دوست می‌دارم تا مرز جنون
همیشه تو را در نفس هایم احساس می کنم
خدایــــــــــــا
خدایــــــــــــا دستَم به آسمانَت نمی رسَد،
اَمـــــــــــآ تو که دستت به زمین میرسد بلنـــدم کُن...
صبورم،آرام ردشدی
آرام ردشدی
نــــوازشی کرد قدم هایت؛گوشهایم را
ندیدی تو مرا
مجذوب شدم
آنگاه که حواست به من نبود،
نگاهم نگاه ِ منحرف ا َت رادزدید
چه نجیب و زیبا بودی ...،
درپی ا َت بدویدند مردمک چشمانم
تودورشدی
نرسیدند،
خفه شد " داد ِ" صدایم؛ درگلویم
ندیدی...
نشنیدی...،
چهره ات را ربودم
"زندانی"! ساختم با قلبم
وشدی اسراردلم ،
شاید؛روزی تراببینم
وبگویم؛
عشق من ،
"13" روز تعطیلات نوروز رفتند تا به 20 نوروز رسیدم
طول کشید انتظار اولیم حالا که شدم ثانیه ثانیه بودنش و بودنم...