تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

رهای کامبیز

چشم به راه دیدن فرزند

 رها را ندید

و فرزند تا آخر عمر در حسرت دیدار  پدر نازنینش

آه و هزاران آه برای نبودنت کامبیز

روحت شاد و یادت گرامی

روحت شاد کامبیز جان

غروب جمعه هفته آخر مهر

ایستگاه آخر است

برای مسافرانِ غریبی که روزهای هفته

دل تنگی شان را در ایستگاه های بین راهی

قدم زدند

و به پایان انتظار نرسیدند!

روحت شاد کامبیز جان

ناخواسته

می خواهمت و نمی خواهمت

هم چون مادری

در انتنظارِ فرزندی نا خواسته!

نبودن ات

هر صبح

چشم که باز می کنم

قبل از هر چیزی

قبل از هر کسی

واقعیت را می بینم

نبودن ات را!

بی کسی

سخت است که تنهایی خود را بچلانی/ تا چکه کند بی کسی از گوشه چشمت!