تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

سرزمینم ...

این روزها دل زمین هم می لرزد.

وای بر دل پردرد مردمان سرزمینم ...   

زمین خسته، مردمان خسته تر

آرام آرام

پای ما لنگ است و منزل بس دراز... 

تو بی‌صدا می‌سوزی
من آرام آرام آب می‌شوم؛
 

نــور عشق

احیــاء کـرده ای دل مــن را به نــور عشق
ای ربنـــای من به میـــان قنوت هــا ! . . .