تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

تنــهام تیــام

اندیشیدن به پایان هر چیز شیرینی حضورش را تلخ می کند... بگذار پایان تو را غافلگیر کند درست مانند آغاز.

گر چه جان می‌دهم از آرزوی دیدارش

گر چه جان می‌دهم از آرزوی دیدارش            جان نو داد به من صورت معنی‌دارش  

بنگر آن دایره‌ی روی و برو نقطه‌ی خال             دست تقدیر به صد لطف زده پرگارش  

بوستانی‌ست که قدر شکر و گل بشکست     ناردان لب و رخساره‌ی چون گلنارش  

ملک خسرو برود در هوس بندگیش               آب شیرین ببرد لعل شکر گفتارش

نظرات 1 + ارسال نظر
مجید شنبه 30 دی 1391 ساعت 10:41 http://www.hanateb.blogfa.com

besyar ziba bud

با تشکر از شما

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد