رهی معیری

نازنین یار من غافل از کارمن تا به کی
از غم روی تو، ناله زار من تا به کی
دشمنی کار تو، دشمنان یار تو تا به چند
عاشقی کارمن، اشک و غم یار من تا به کی
سوز پنهانم میدانی اشکم خونینم می بینی
آتش دل ر ا ننشانی تا به دامانم ننشینی
دل سیهی که مراد رهی ندهی
بی تو باشد ای ماه یار من هر شب آه
از توسنگین دل وای وز تو نوشین لب آه
فتنه رویت دل من صید گیسویت دل من
ای بلای جان تا کی سوزد و نالد همچو نی
زآتش خویت دل من